Vorig jaar oktober 2020, bij de eerste MM wedstrijd sinds de start van Corona, alsook überhaupt mijn allereerste wedstrijd, had ik mijn allereerste verslag geschreven. Voor mij was Aalsmeer 7 nov 2021 mijn tweede wedstrijd en omdat ik me liet verleiden door witte chocolade schrijf ik hierbij mijn tweede verslag. Eens kijken of ik me met mijn hopelijk nabije derde wedstijd niet weer laat verleiden door iets lekkers om de derde keer het verslag te schrijven want dan loop ik 1 op 1 :).
Zondag 7 november vertrokken Wijbrand en ik vanuit Eindhoven voor de MM Wintercup in Aalsmeer. De koele, wolkeloze en winderige (15-16 knopen met vindvlagen tot wel 25-26 knopen) ochtend beloofde veel goeds.
Wat volgde was een rit vol zeer interessante en leuke experimenten met de elektronica van de auto waarbij we net voor Aalsmeer ook nog eens welkom werden geheten met een prachtige regenboog waarna het daarna direct weer droog werd. Dus de stemming was opperbest.
Na een warm ontvangst door vrijwilligster Esther en de organisatoren Theo en Ivan (en Klaas voor de baan) werden de spelregels uitgelegd waarbij met een lach de nadruk werd gelegd op het elkaar wat meer ruimte geven bij de boven boei. Voor mij werd een leenrollator in het clubhuis geregeld en werd gemeld dat er een bankje aan de waterkant was waar ik op kon zitten. Ik was ontzettend blij met dit meedenken en het voor mij mogelijk maken dat ik op een ontzettend fijne manier kon meedoen. Het was perfect!
De boten werden opgetuigd waarbij een deel van de opkomst van 10 zeilers koos voor een D tuig en een deel C tuig.
Bij de eerste wedstrijd werd al duidelijk dat voor mij een D tuig echt nodig was. Ik heb nog nooit met zulke harde wind gezeild. Helaas had ik al halverwege de eerste run pech met mijn zeil tuig. Een klemmetje was niet bestand tegen de winddruk in het zeil. Ik kon gelukkig wel mijn boot aan de kant krijgen en, zoals MacGyver het vroeger ook al deed, was ducttape de oplossing om vanaf de 2de race weer mee te kunnen zeilen. Helaas kon ik daardoor niet meer mijn fokkenschoot verstellen maar dat was niet erg.
De wind was behoorlijk veranderlijk in sterkte en richting. De spreader bovenboeien lagen heel dicht bij de steiger. Bij de eerste race had ik, zittend op mijn bankje, de eerste bovenboei van de spreader niet eens gezien. Daar was dan ook weinig wind maar dat was wel de minste uitdaging. Vanaf halverwege het rak naar de benedenboeien was de wind hard met stevige windbuien. Maar het was wel voor iedereen gelijk. Dus de zeilkeuze, afstelling en de duimpjes bepaalden hoe goed men door de windbuien heen kwam.
Al snel werd duidelijke dat er 1 persoon ontzettend goed met dit weertype kon omgaan. Hoewel anderen, waaronder ook Wijbrand zag ik een keer vanuit mijn ooghoeken, in het eerste rak van de wedstrijden voor of ongeveer gelijk lagen zagen ze dat in de volgende rakken verdampen en begon Elmer aan een mooie zegereeks. Verder was er voor de lunchpauze een opmerkelijke consistente uitslagenreeks aan de gang. Klaas scheef een meerderheid aan tweede plaatsen op zijn naam en Marcel, Freek en Theo wisselden elkaar vaak af voor de 3de en 4de plek en Ivan en Wijbrand voor de 4de ,5de of 6de plaats. Eldert, Bert en ik namen vaak plaatsen 6,7,8 en 9 in beslag waarbij vermeld dient te worden dat Bert een paar hele mooie uitschieters naar boven had. De wedstrijden verliepen heel fair en gemoedelijk. Fouten werden ruiterlijk toegeven en rondjes werden uit zichzelf gedraaid.
Na 10 runs was het tijd voor de lunchpauze. Er werd heerlijke kippensoep geserveerd met broodjes kaas, ham en kroket. Daarbij een lekker warm of verfrissend drankje dus dat was prima geregeld. Maar al snel wilde men weer gaan zeilen dus er moest een keuze gemaakt worden met welk type tuig. De meerderheid koos voor het C tuig dus ik ook.
Bij de eerste race na de lunchpauze werd al duidelijk dat zeilen met een C tuig bij deze wind voor mij best moeilijk was. Ik had een afstelling van de zeilen gekozen (grote bolling in het onderlijk van de fok en grootzeil) waarbij ik controle had over de boot en waarbij mijn boot ook heel snel liep aan de wind. Helaas kon ik hiermee niet heel hoog aan de wind zeilen. Dus na de tweede slag werd duidelijk dat ik de grotere afstand die ik daardoor moest zeilen niet kon compenseren met de best goede snelheid. Wel had ik het voordeel dat de achterstand die ik opliep bij de eerste boven boei prima goed kon maken in het voordewindse rak. Door de grotere bolling in het onderlijk en dus twist met de schoten geheel gevierd kon ik veel meer wind lozen dan mijn directe concurrenten. Waar zij als een duikboot het water indoken schoot ik ze zonder enig probleem voorbij. Echter na de beneden boei verloor ik die plaatsen natuurlijk weer omdat ik een te grote afstand moest afleggen en daar ook de sterkste wind was wat het zeilen bemoeilijkte.
Elmer was zo aardig om mij een tip te geven wbt de bolling van de zeilen. Ik paste dat natuurlijk direct blindelings en enthousiast toe. Aan de wind liep de boot best lekker ook al was hij best loefgierig maar voor de wind was ik meer duikboot aan spelen dat wat anders. Ik had 0 controle. Dus die run moest ik afbreken. Achteraf gezien kwam dat door mijn eigen onervarenheid. Als ik de bolling eruit neem moet ik natuurlijk ook de twist weer aanpassen en vergoten. En dat was ik totaal vergeten te doen dus de zeilen waren gigantisch overpowered. Omdat ik dat op dat moment niet inzag ben ik maar zo snel als ik kon mijn D zeil gaan monteren. Helaas brak het voorlijklijntje van de fok en met deze wind zou mijn andere top lijntje van de fok gegarandeerd uitscheuren dus het D tuig kon ik niet gebruiken en ik moest mijn C- rig weer monteren. Ik miste daardoor een aantal races maar kon gelukkig wel door zeilen.
Ik was niet de enige met pech. Iemand anders had ook een gebroken lijntje geloof ik, bij Wijbrand haakte een schoot achter een dekklemmetje, een bokje waaide het water in, en Bert en Eldert hadden helemaal pech. Bert had geen contact meer met zijn boot door een elektronisch probleem. De boot zeilde ongecontroleerd weg van de kade. Gelukkig was een zeilboot op de plas die zijn MM uit het water viste waarna met het bootje van Klaas de boot werd opgehaald. Helaas moesten zij beiden vroeger naar huis. Verder moesten een aantal boten regelmatig geleegd worden omdat er water binnendrong door het onstuimige weer en de onstuimige vaart. Ik wil hierbij Geert bedanken dat hij voor mij een 99.99% waterdichte romp heeft gebouwd; 3 kleine waterdruppeltjes maar, die waarschijnlijk door die ene duikboot actie naar binnen zijn gekomen.
Met zijn achten hebben wij de wedstrijden uitgezeild. Naast het zeilen heb ik ook enorm genoten van het uitzicht: een catamaran die omsloeg door de harde wind, een 1 cilinder aak die voorbij kwam tuffen (prachtig geluid), en een zeilboot en catamaran die ons parkoers ongecontroleerd in kwamen zeilen door de harde wind waarna er even luid en duidelijk gemaakt moest worden dat ze zich met spoed moesten verwijderen.
De uiteindelijke uitslag volgde exact de trend die we voor de lunch ook al zagen met hier en daar na de lunch wat onderling stuivertje wissel. Elmer behaalde de perfecte score door alle wedstrijden die hij zeilde te winnen. Klaas behaalde verdienstelijk de tweede plaats en Marcel de hele nette derde plaats. Zij werden alle drie beloond met een grote melk of puur chocoladeletter. Ik, zoals in de inleiding beschreven, werd gepaaid met een witte chocolade letter (heerlijk!)
Ik wil ook alle anderen bedank die me naast Elmer tips gaven wbt flipschakelaars van de zender, het door wind gaan met een pompbeweging, de zeilen wat verder inhalen om net een boei te kunnen halen en nog veel meer tips. Als ik het kan zal ik het allemaal proberen toe te passen. Ook dank dat jullie me vergaven voor een paar grote stuurfouten die ik maakte mede door de hele sterke wind. En vooral allen dank voor de goede zorgen. Het is niet altijd gemakkelijk om met een handicap aan dingen mee te doen maar jullie maakten het voor mij heel aangenaam en gemakkelijk. Ik heb genoten!
De volgende wedstijd is Wintercup te Balk op 21 november. Daarna volgt de Wintercup te Eindhoven op 28 november. Graag tot ziens, Rian NED 504